Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No120 p2 col2.jpg

 Włożył klucz w zamek i zaraz się przekonał, iż ślusarz wykonał robotę sumiennie.
 Nie rozległ się żaden zgrzyt, nie zjawiła się żadna trudność.
 Zakręcony klucz obrócił się najdokładniej i drzwi się otworzyły.
 — Dobrze idzie!... pomyślał Dagobert, markiz de Rieux będzie zadowolony!...
 Miał zamknąć z powrotem i uciekać, gdy nagle zadrżał gwałtownie, spostrzegłszy przy słabem świetle latarki zawieszonej u sklepienia, postać ludzką, wysoką a chudą, stojącą o kilka kroków od niego i bacznie mu się przypatrującą.
 Tym człowiekiem był Coquelicot.
 Siepacz powrócił do pałacu i zapytał o barona, bo chciał mu zdać sprawę z jakiejś misyi sobie powierzonej.
 Dowiedział się od Moralesa, że Kerjean był w podziemiach, chcąc więc okazać wielką gorliwość swoję, udał się tam za nim.
 — Widziałem już gdzieś tę dziwną twarz i śmieszną figurę... myślał sobie Coquelicot, przypatrując się Dagobertowi, a głośno zapytał:
 — Kto jesteś przyjacielu?...
 — Kto ja jestem?... powtórzył karzeł, siląc się na odwagę. Zdaje mi się, że łatwo się tego domyśleć... jestem towarzyszem pochodni...
 — A co robisz tutaj?...
 Odpowiedzieć na to pytanie było trochę trudno.
 Dagobert próbował się wykręcić, udając szczerość.