Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No121 p2 col3.jpg

 — Markiz René de Rieux!... nie wiem doprawdy, szlachetny panie, ktoby to mógł być taki...
 — Jakto?... Czyż to nie z jego rozkazu, znajdujecie się tutaj?... ciągnął Luc, czy nie jemu donosicie o wszystkiem, co się tu dzieje?...
 — Wolne żarty, szlachetny panie. Ja przychodzę tutaj po to, ażeby zarobić na życie, a bez żadnych a żadnych innych celów, przysięgam panu na to!...
 Coquelicot, znajdujący się przy baronie, szepnął mu do ucha:
 — Niech pan baron każe zrewidować tego łotra...
 Kerjean skinął głową potakująco.
 Coquelicot zbliżył się do garbusa i zapytał:
 — Wiele masz kieszeni, mój przyjacielu?...
 — Dwie, odpowiedział Dagobert z konwulsyjnem drżeniem, ale zupełnie puste... zupełnie...
 — Zaraz się o tem przekonamy...
 Powiedziawszy to, Coquelicot przetrząsnął kieszenie nieszczęśliwego karła, i oprócz różnych nie nieznaczących przedmiotów, wyciągnął także dwa klucze zupełnie nowe i oddał je baronowi.
 — Co to za klucze?... zapytał Kerjean.
 — Od mieszkania, odpowiedział garbus, od mojego własnego domu.
 — Panie baronie, powiedział Coquelicot, niech pan baron raczy porównać te klucze, z kluczami od tajemniczego przejścia, w którem przed chwilą spotkałem tego poczciwca...
 — A ha!... wykrzyknął Kerjean, przyjrzawszy się kluczom, pokazuje się więc, mój Dagobercie,