Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No129 p3 col3.jpg

chując się bacznie, śledząc ciemności i drżąc na najmniejszy szelest.
 Nieobecność Renégo trwała niecałe pięć minut.
 — Nie widać jeszcze nikogo... odezwała się wiedźma, gdy powrócił. Czy nie zapomniałeś pan niczego?...
 — Nie.
 — Czy trzeba zamknąć furtkę?...
 — Nie... pan de Kerjean jest szlachcicem... należy stosownie względem niego postępować... oszczędzę mu wdzierania się gwałtownego, niechaj wejdzie, drzwi mu pootwieram i świece zapalone w kandelabrach zostawię...
 — A... panie markizie... wykrzyknęła Perina, to naprawdę wspaniałe!...
 — No, a teraz... spytał René, gdzie mam się udać?...
 — Myślę, że jakiekolwiek schronienie wystarczy na noc dzisiejszą... odpowiedziała Perina, a tem schronieniem będzie najpierwszy hotel napotkany... Jutro poszuka pan sobie innego mieszkania, bo powracać do dawnego byłoby niebezpiecznie.
 — Masz racyę... możemy odejść... Ale... przyznam ci się... że byłbym bardzo ciekawy zobaczyć przybycie tych nędzników...
 — Nic łatwiejszego... każ pan podjechać do rogu sąsiedniej ulicy... wsiądź na kozioł i czekaj... Zawsze będzie czas uciekać, mając dobre konie, gdyby przypadkiem bandyci zwrócili się w pańską