Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No129 p4 col2.jpg

 — Panie baronie... rzekł Dagobert bardzo cicho... pawilon znajduje się przy końcu tej alei...
 — Czy są w tej alei jakie inne domy?... zapytał Kerjean, który wśród ciemności nie mógł się rozpatrzeć w miejscowości.
 — Niema... odpowiedział karzeł... szpaler z drzew i nie więcej...
 — Czy aleja ciągnie się do samego pawilonu?...
 — Kończy się przy furtce ogrodowej...
 — To dobrze...
 — Co potrzeba zrobić, panie baronie?...
 — Zobaczyć, czy otwarte...
 Dagobert nacisnął za klamkę... furtka się otworzyła...
 — Stara dotrzymała słowa!... szepnął baron... doskonale się zaczyna!...
 Potem powiedział trochę głośniej do karła i olbrzyma:
 — Idźcie pierwsi... my pójdziemy za wami...
 Dagobert i Bouton d’Or weszli w aleję.
 — Ty, Coquelicocie... dodał Luc, zwracając się do siepacza... zostaw przy sobie jednego z ludzi i trzymaj straż na ulicy; w razie alarmu daj sygnał umówiony...
 — Pan baron może być spokojny... odpowiedział Coquelicot.
 Kerjean i reszta łotrów, poprzedzani przez dwóch ludzi z latarniami, zagłębili się w aleję.
 Zatrzymali się dopiero przy furtce ogrodowej.
 — Czy zadzwonić?... spytał karzeł.