Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No138 p5 col3.jpg

 — No, to rzecz skończona... Dawaj pierścionek...
 — A jeżeli mnie oszukasz?...
 — Masz moje słowo... Nie obawiaj się niczego... i dawaj pierścionek...
 — Sama ci go włożę na palec... powiedziała wiedźma.
 — Jak ci się podoba, ale śpiesz się tylko...
 Perina zdjęła obrączkę i wsuwając ją na palec Moralesa, nacisnęła silnie drogocenny kamień.
 Ex-cygan poczuł jakby delikatne ukłucie, nie zwrócił jednak żadnej na to uwagi i śmiać się zaczął.
 — Teraz, kiedy mam cacko na palcu, moja kumo, niech mnie wszyscy dyabli porwą, jeżeli cię wypuszczę!... Caramba!... będę miał pierścionek i...
 Nie dokończył i upadł nieżywy.
 Najsilniejsza z trucizn ukrytą była pod oczkiem, którego Perina nacisnęła sprężynę.
 Wiedźma rzuciła na trupa Moralesa pełne pogardy spojrzenie i szybko się oddaliła.
 Żyła długo jeszcze w najokropniejszej nędzy, a ostatnie jej lata były długą, okrutną karą za liczne jej zbrodnie.
 Łaknęła po prostu śmierci, która ją uparcie omijała...
 Janina i René połączyli się i zostali szczęśliwi. Nie powrócili nigdy do Paryża, życie im upływało cicho i spokojnie w starym zamku, samotność bowiem przekładali po nad wszelkie zabawy świata i dworu.
 Tym, co znali barona de Kerjean, markiz de Rieux nie chciał nigdy przedstawić swojej żony.

KONIEC.