Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No24 p4 col1.jpg

 — Bardzo dobrze, ale na co?...
 — Zobaczysz... Zrób, o co cię proszę.
 Dyabeł wybierał figurki, a Eloa kładła je do wysłanego atłasem kosza.
 — Czy już dosyć będzie?... zapytał Szatan.
 — Wybierz jeszcze kilka... odpowiedziała królowa.
 Szatan chwycił całą garść figurek i rzucił je do kosza.
 — No cóż dalej?... zapytał.
 — Podaj mi rękę i chodźmy.
 — Gdzie?...
 — Na wysoką, pałacową wieżę.
 — Co za szczególniejsza fantazya — zamruczał Szatan, wstępując na schody, pod rękę z królową.
 Czarnoksiężnik szedł za nimi, trzymając teleskop w ręku.
 Aspazya i Ninon kosz dźwigały.
 Weszli na platformę wieży wysokiej, jak szczyt Himalaja.
 — Oh!.. wykrzyknął dyabeł, stając na ostatnim stopniu.
 — No a teraz?... zapytał.
 — Teraz zobaczysz... odpowiedziała królowa, czy mali moi aktorowie dobrze umieją role...
 — Ale gdzież ten teatr?...
 Żona wskazała ręką ziemię.
 — Teatr, to świat, powiedziała.
 Wzięła jednę z maryonetek i rzuciła ją w powietrze.
 Mała figurka zamiast upaść u stóp wieży, pofrunęła z wiatrem i znikła w przestrzeni.