Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No31 p1 col3.jpg

wny i milczący oczekiwał na rozkazy, i wprowadź do przedpokoju osobę, pragnącą zobaczyć się ze mną.
 Murzyn wyszedł.
 Perina przywdziała maskę, która ją zmieniła w stuletnią staruszkę i zapytała Kerjeana:
 — Czy pozwolisz, kochany baronie, żebyśmy zawiesili posiedzenie nasze na chwilę?...
 — Naturalnie, odpowiedział szlachcic, zresztą i tak pogadankę naszą uważać muszę za ukończoną, ponieważ odmawiasz mi stanowczo pomocy, jakiej spodziewałem się po tobie, chociaż pomogłaby mi ona do urzeczywistnienia najambitniejszych marzeń moich.
 — Powtarzam ci to, com ci już powiedziała. Dowiedź mi, iż marzenie twoje ma jakieś prawdopodobieństwo urzeczywistnienia, że masz choć jednę dobrą szansę na tysiąc złych, a zrobię wszystko, co zażądasz.
 — Jedynym dowodem spełnienia mych marzeń może być tylko małżeństwo... lecz cóż na to poradzę, skoro mi nie ufasz?... Do widzenia.
 — Wychodzisz?...
 — Cóż tu będę robił?...
 — Zostań jeszcze chwilę.
 — Masz mi więc coś do powiedzenia?...
 — Chcę ci powiedzieć o czemś poważniejszem i prawdopodobniejszem, niż wszystkie twoje projekty o związkach z rodziną książęca i milionową.
 — Dobrze, niech i tak będzie. Zaczekam, skoro chcesz... ale gdzie?...
 — Tutaj...