Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No32 p2 col2.jpg

jego nazwiska, nie jestem w stanie dać pani jego portret, ale mam możność pokazania go pani...
 — Co takiego?... powtórzyła pani de Simeuse, jakby pragnąc się przekonać, czy nie jest ofiarą sennego marzenia tylko...
 — Tak jest, proszę pani... mam możność przedstawienia go pani i zrobię to, jeżeli otrzymam polecenie...
 — Kiedy pani będziesz w stanie to zrobić?
 — Zaraz...
 — Gdzie?...
 — W tym domu, w tym pokoju, w którym się znajdujemy...
 — Nie wierzę... nie mogę wierzyć... Tego człowieka niema tutaj... to niepodobieństwo po prostu...
 — Nie we własnej też osobie ukażę go pani... wywołam tylko jego cień, widmo, które jego postawę i jego rysy nam odsłoni...
 Pani de Simeuse zadrżała.
 — Znasz się pani z wywoływaniem?... zapytała.
 — Doskonale.
 — Ależ to dzieło szatana!.. zauważyła ze zgrozą.
 Perina nic nie odpowiedziała.
 Upłynęło kilka sekund, poczem pani de Simeuse rzekła z akcentem rozpaczliwej stanowczości:
 — Czyż wolno mi się wahać?.. Nie... nie... To co robię, to dla dziecka mego robię przecie... Gdyby mi przyszło zginąć dla ocalenia Janiny, nie-