Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No33 p4 col3.jpg

 Kerjean lekko się skłonił mężczyźnie.
 Morales zaś zgiął się prawie do samej ziemi, a z podełba rzucał rozkoszne i pożądliwe spojrzenia ku butelkom wina na stole rozstawionym.
 Perina, która śledziła ciekawie kierunek tego spojrzenia, wzięła jednę z butelek nalała z niej w szklankę wina i podała Moralesowi.
 Baron uczynił to samo dla Carmeny.
 Zaledwie umoczyła ona usta w tym pachnącym trunku.
 Morales zato wychylił szklankę swoję i sięgnął po tę, którą siostra postawiła na stole.
 — Panienko... odezwał się Kerjan, gotowiśmy cię słuchać... Co do mnie, jestem z góry przekonany, że słuchać będę z przyjemnością...
 Carmen skinęła główką, jak wielka dama, dziękująca za należny jej zasłużenie kompliment.
 — Jeżeli państwo pozwolicie, to wam pieśń cygańską zaśpiewam...
 Kerjean nadstawił ucha z gestem podziwienia.
 — Co ci jest?... zapytała Perina, zkąd to ździwienie nagłe?...,
 — Zdaje mi się, odpowiedział baron, że ten głos jest mi znany i że go Już słyszałem kiedyś...
 Carmen uważnie spojrzała na szlachcica.
 — To niemożebne, rzekła, i ja, i brat mój tylko co przybyliśmy do Paryża... Pewną jestem, że po raz pierwszy spotykamy się dziś z panem...