Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No37 p2 col1.jpg

 — Ojciec żyje, pewny jestem!... wykrzyknął. Można go jeszcze uratować!..
 Okrzyk szczerym był, możemy zapewnić.
 Po raz pierwszy i po raz jednocześnie ostatni w życiu, Luc uległ dobremu popędowi.
 Ksiądz proboszcz odpowiedział młodemu człowiekowi, że służący wysłany do Roscoff po doktora przed trzema godzinami, nie powrócił, i że to niewytłómaczone opóźnienie naraziło życie barona na wielkie niebezpieczeństwo.
 Zaledwie skończył, lekarz się ukazał.
 Nie był w domu i musiano go szukać po okolicy.
 Doktór nie był bardzo uczonym człowiekiem, doświadczenie jednakże, jakie miał, czasem wiedzę zastępowało.
 Obejrzał chorego, pokiwał głową w sposób nie bardzo obiecujący, i nie tracąc ani chwili czasu, wyjął lancet i przeciął żyłę.
 Krew z początku płynęła bardzo powoli, kropla po kropli, potem puściła się obficiej i chory otworzył wkrótce przymknięte powieki i poruszył ustami.
 Chciał coś powiedzieć, ale niepodobna go było dosłyszeć.
 — Czy może być ocalony?... zapytał ksiądz.
 — Nie wiem jeszcze... odpowiedział doktór, i nie mogę jeszcze ręczyć... Zostanę na noc przy chorym...
 — I ja także... dorzucił kapłan.
 Luc, którego przywiązanie synowskie znacz-