Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No43 p4 col1.jpg

 — To mów prędzej, dobra mateczko, bo mnie intrygujesz, a nawet niepokoisz mnie trochę.
 Księżna usiadła obok córki, wzięła ją za rękę i powiedziała:
 — Wiesz, po co przyjechał do nas pan de Kerjean?...
 Panna de Simeuse potrząsnęła główką przecząco.
 — Zkądżebym mogła wiedzieć?... odrzekła.
 — Przyjechał prosić o twoję rękę.
 Janina usłyszawszy te słowa, roześmiała się na cały głos.
 — Pan de Kerjean prosił o moję rękę?... wykrzyknęła. Czy to prawda? czy mamusia mówi na seryo?...
 — Jak najbardziej na seryo.
 — Mniejbyś mnie ździwiła, gdybyś mi powiedziała, że krzaki różane w ogrodzie królewskim pokryły się kwiatami dzisiaj 21-go lutego, w dniu popielca! I z jakiegoż powodu ta prośba?
 — Z powodu, że jest zakochany w tobie, z powodu, że jeżeli nie zgodzimy się oddać mu twojej ręki, życie stanie mu się nieznośnem.
 — Zakochany we mnie?... pan de Kerjean?... ależ to niepedobna!... toż on mnie zna zaledwie...
 — Powiada, że cię zna dosyć, aby cię uwielbiać...
 — Na szczęście, że nie wierzę w tę miłość, bo inaczej przykroby mi było odpłacać boleścią za przysługę, jaką mi wyświadczył. Jakże przyjął odmowę ze strony ojca i z twojej mateczko?...
 — Nie odmówiliśmy mu... szepnęła księżna.