Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No44 p2 col3.jpg

tychmiast... a ja bez straty czasu przyleciałem, aby uprzedzić o tem pana...
 — Dobrześ zrobił — muszę wyjść...
 — Czy mam zamówić konie?...
 — Niema potrzeby — pójdę pieszo. Ubierzesz mnie tylko.
 — Jaki kostium pan baron rozkaże?...
 — Daj mi garnitur tabaczkowy i małą okrągłą perukę, kapelusz czarny bez galonu...
 — Czy pan baron ubierać się będzie tutaj w buduarze?...
 — Nie — w moim pokoju... — idź przygotuj wszystko... ja tam zaraz przyjdę...
 Prosta zasłona z chińskiego atłasu oddzielała buduar od pokoju sypialnego, gdzie zaprowadzimy naszych czytelników.
 Buduar ów urządzony był w prześlicznie naśladowanym najściślejszym stylu Ludwika XV-go.
 Malo nacisnął jedną z ozdób na ścianie — a drzwi, których niktby się nie domyślał, otworzyły się natychmiast i ukazały wejście do drugiego pokoju, bardzo ciekawego i godnego uwagi.
 Wyglądał on raczej na magazyn z ubiorami, aniżeli na garderobę młodego szlachcica.
 Od góry do dołu pozawieszane tu były ubrania wszelkich kolorów i form wszelkich, a porozwieszane były w porządku, tak, ażeby łatwo było trafić.
 Z pewnością garderoba jakiego pierwszorzędnego teatru nie mogła być lepiej zaopatrzoną.
 Każda klasa społeczeństwa od najwyższych do najniższych — była reprezentowaną w tej kolek-