Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No44 p4 col2.jpg

miast, co de Simeuse miał za interes do naczelnika policyi?...
 — Będzie to rzeczą trudną, ale znowu nie niepodobną, odrzekł Mikołaj Barbet. Szwajcar stojący w przedpokoju naczelnika, ma zwyczaj podsłuchiwać podedrzwiami... Niewinną tę rozrywkę praktykuje w tym celu, aby sobie czas wolny uprzyjemniać.
 — Dobrze pan jesteś z tym szwajcarem?...
 — Jak najlepiej.
 — Więc powie panu?...
 — Pewnie... tylko...
 Mikołaj Barbet nie dokończył.
 — Tylko co?... powtórzył baron.
 — Będzie to trochę kosztować...
 — Wiele?...
 — Dziesięć luidorów.
 — Bagatelka!... Służę panu...
 — Kiedy pan chcesz mieć wiadomość?...
 — Zaraz!... za pół godziny najdalej...
 — Będziesz ją pan miał za pół godziny, ale nie można czekać na mnie tutaj na tem podwórzu, bo mogliby pana zauważyć. Czy pan znasz szynczek skromnej powierzchowności z napisem: Au puits sans vin?... wychodząc ztąd na lewo?...
 — Znam... z widzenia...
 — No to zajdź pan do tego szynku. Po za ogólną salą jest tam mały oszklony gabinet — zajmij zatem ten gabinet i każ sobie podać ratafii, bo mają wyśmienitą... przyjdę tam, jak będę mógł najprędzej...
 — Dobrze...