Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No48 p1 col3.jpg

 Powiedziawszy to, porucznik Bandrille wyszedł ze swego kąta, zbliżył się do kilku stolików i pogadał coś z niektórymi z ludzi o podejrzanych minach.
 Każdy z nich podnosił się natychmiast i opuszczał szynkownię.
 Naraz Bandrille, w chwili, gdy miał rozpoczynać rozmowę z ósmym obdartusem, klasnął w ręce z okrzykiem radości i powrócił do Luca.
 — I cóż?... zapytał tenże, zaintrygowany tym szybkim powrotem swojego emisaryusza.
 — Ależ doprawdy... odparł tenże przyciszonym głosem, doprawdy, że masz szczęście, panie Dawidzie; możesz się tem pochwalić!...
 — Cóż takiego?...
 — A no to, że polowanie skończone, chociaż jeszcze się nie rozpoczęło.
 — Cyganie odnalezieni?...
 — Prawie... Głuchy Rigaut, jeden z naszych, chłop inteligentny i mający język nie od parady, widział ich przed godziną...
 — Gdzie?...
 — W szulerni — w piwnicy ojca Gigoux, nazwanego „dobrym kumem...“
 — W piwnicy?...
 — No tak... w piwnicy. Nie rozumiesz pan panie Dawidzie, a jednakże pan wiesz wiele o odwrotnej stronie Paryża... Dziwne to miejsce, powiadam panu!...
 — Wskaż mi, gdzie jest szulernia, o której mówisz?...