Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No49 p3 col3.jpg

tak samo, jak wy, jestem zaambarasowany i doprawdy nie wiem co począć...
 Odwrócił się do Bandrilla, idącego obok Moralesa i zapytał:
 — Poruczniku, czy ty masz jakie mieszkanie?..,
 Bandrille zakasłał parę razy.
 — Hm! hm!... jąkał niewyraźnie z widocznem zakłopotaniem — mieszkanie... ależ naturalnie... że mam mieszkanie...
 — Czy nie mógłbyś pan odstąpić go mnie, albo raczej senorze na noc dzisiejszą?...
 — Odstąpić senorze?... powtórzył jak echo Bandrille.
 — Tak.
 — Chciałbym... o!... chciałbym z całego serca uczynić... ale na nieszczęście... jąkał z coraz większem zakłopotaniem porucznik, ale to poprostu niemożebne!...
 — Dla czego?...
 — Muszę panu powiedzieć, panie Dawid, że nie lubię samotności... smuci mnie ona... do melancholii usposabia... i szkodzi ogromnie... Wyszukuje więc miejs ożywionych i przesiaduję w nich chętnie od rana do wieczora, i od wieczora do rana... W takich okolicznościach mieszkanie było mi zupełnie bezużytecznem, zrobiłem więc dobry uczynek i oddałem je biednej rodzinie, złożonej z ojca, matki i sześciorga dzieci... O! bardzo to uczciwi ludzie, pełni wdzięczności, modlą się za mnie co rano i co wieczór.
 — Uczynek ten honor panu przynosi, porucz-