Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No51 p2 col3.jpg

w sposób szczególny i zaraz też wielki murzyn, którego już znamy, drzwi mu otworzył.
 Baron kazał mu uprzedzić jego panią, że przybył i nie sam tylko.
 Skoro murzyn się zawrócił, pan de Kerjean, przekonawszy się przed tem, czy ulica jest zupełnie pustą, dał znak i dwie osoby siedzące dotąd w karecie, wysiadły i weszły do Czerwonego domu zamknąwszy drzwi za sobą.
 Nie mamy potrzeby mówić, że temi dwoma osobami byli Carmen i Morales.
 Cyganka ukrywała twarz pod gęstą zasłoną.
 Morales miał przepaskę, która mu do połowy oczy zasłaniała, nie czyniąc go wcale jednakże podobnym do bożka miłości.
 Luc i nowi jego sprzymierzeńcy weszli na schody, prowadzące na piętro i wszystko troje przestąpili próg dużej sali, gdzie Perina przyjmowała gości i stawiała kabały.
 Wiedźma miała na sobie swój ubiór i maskę stuletniej staruszki.
 — I cóż?... zapytała Kerjeana.
 — Przez kilka godzin, odpowiedział ostatni, zdawało mi się, że gwiazda moja już blednie!... Ale potrzeba było ryzykować życie, ażeby zapobiedz zniszczeniu naszej budowy... Udało mi się...
 — W zupełności?...
 — Bezwzględnie...
 Szlachcie zbliżył się do Carmeny, uniósł woal twarz jej zasłaniający, a biorąc za rękę, powiedział do Periny: