Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No60 p3 col3.jpg

 Luc także chciał odejść, ale Perina położyła mu rękę na ramieniu.
 — Czego chcesz?... zapytał.
 — Poczekaj.
 Oparła się o poręcz fotelu i znowu się zamyśliła.
 Luc nie przerywał jej i czekał.
 Nagle podniosła głowę.
 — Znalazłam!... odezwała się z dyabelskim tryumfem na twarzy. Oto czego chcę od ciebie, słuchaj i uważaj. Potrzebne mi są kwiaty na jutro...
 — Kwiaty w lutym... wykrzyknął baron.
 — Koniecznie.
 — Gdzież ja je znajdę?...
 — To twoja rzecz, ale powtarzam ci, że gdybym nawet tysiąc liwrów zapłacić za nie miała, jutro je mieć muszę...
 — Dużo?...
 — Dwa bukiety... jeden o kolorach żywych z pąsowych kaktusów i narcyzów... drugi skromny z fijołków i bzu białego...
 — Dla kogo, proszę cię, przeznaczasz te bukiety?... Dla Carmen, czy też dla siebie?...
 — Ani dla mnie, ani dla Carmen, odpowiedziała z uśmiechem wiedźma, dla księżnej i Janiny.

---