Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No61 p2 col2.jpg

kiety przybrać ostatecznie, poczem nie pozostanie ci nie więcej, jak je zabrać i doręczyć...
 Mówiąc to, mieszkanka Czerwonego domu otworzyła szafę i wyjęła z niej kilka ćwiartek papieru nadzwyczaj białego, prawie przeźroczystego.
 Ten papier służył jej do filtrowania pewnych esencyj.
 Bardzo zręcznie owinęła końce bukietów i z wielką elegancyą przewiązała je wstążkami.
 — Oto są!... rzekła, zachwycając się własnem dziełem, oto są prawdziwe arcydzieła!... ale muszę ci dać pewną radę, kochany baronie.
 — Jaką?...
 — Dotykaj o ile można najmniej i tylko przez rękawiczkę bukietu panny Janiny, skoro go doręczysz, zdejm rękawiczkę... a skoro powrócisz do domu, to ją spal zaraz...
 — Zastosuję się do tego... — kwiaty te nie tylko usypiają... ale śmierć sprowadzają?...
 — Śmierć jest także snem!... odrzekła Perina, trochę dłuższym tylko...
 — Więc Janina de Simeuse jest ostatecznie skazaną?...
 Chyba, że nie od dzisiaj, bo dla takiej, jak ona kobiety, zniknąć czy umrzeć, to zupełnie jedno i to samo.
 — Czy skona od razu, czy będzie gasnąć powoli?...
 — Powoli, bez cierpień...
 — I w przeciągu jakiego czasu, przeniesie się do lepszego żywota?...