Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No61 p3 col3.jpg

 — Zapewniam cię, baronie, że ją przyjmą z wdzięcznością... Zresztą same ci to powiedzą, bo oto nadchodzą właśnie.
 Rzeczywiście matka i córka weszły razem do salonu.
 Pani de Simeuse była blada.
 Janina przeciwnie, lepiej wyglądała, niż kiedykolwiek przedtem.
 — Panie baronie... odezwała się do de Kerjeana serdecznym tonem, dowiedziałam się od kochanej mateczki, że znowu dzisiejszej nocy zaciągnęłam nową wdzięczność dla pana... A już tyle jestem panu winną, że doprawdy nie wiem, jak mu wyrazić mam podziękowanie moje...
 — Kochana córko... przerwał książe, niedopuszczając odpowiedzi barona, nie wiesz wszystkiego, baron chce jeszcze długiem cię obciążyć... Patrz...
 Luc podał Janinie bukiet z fijołków, białych róż i bzu białego.
 — O! co za prześliczne kwiaty!... wykrzyknęła panna de Simeuse z dziecięcą radością, o jakże prześlicznie pachną!... O panie baronie, dziękuję panu z całego serca...
 — Więc pani raczy to przyjąć?... zapytał Luc.
 — Widzisz pan wszakże, że już przyjęłam!... odrzekła młoda dziewczyna, ukrywając twarz w kwiatach, jakby chciała odrazu wyciągnąć z nich cały zapach.