Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No62 p1 col2.jpg

 Ponieważ prawą tylko ręką dotykał się przez kilka chwil bukietu Janiny, ponieważ zdjął był zaraz z niej rękawiczkę, obecnie więc wydostał ją z kieszeni i rzucił w kierunku kominka.
 Mały piesek pochwycił jak piłkę w locie i dalejże rozdzierać zębami.
 Luce wyrwał mu ją i rzucił na ogień.
 Nie zajmując się dłużej tym wypadkiem, ubrał się bardzo skromnie, przypasał szpadę, wziął pistolety i poszedł opowiedzieć Perinie, jak się wywiązał z polecenia.
 Dowiedział się tam, nie bez ździwienia, że o Moralesie nie było żadnej wiadomości.
 Wiedźma nie była wcale tem zaniepokojoną, ale Carmen jako siostra, czuła się w obowiązku zamanifestować swoje zakłopotanie.
 Przed północą Luc opuścił Czerwony dom i powrócił do pałacu de Simeusów.
 Przybył objąć dowództwo nad gromadką wiernych służących, którzy mieli w myśl jego rady czuwać przez całą noc w ogrodzie.
 Nie mamy potrzeby dodawać, że najzupełniejsza cisza nie przestała panować w ulicy Wały św. Wiktora.
 O brzasku de Kerjean powrócił do siebie.
 Malo oczekiwał go z twarzą zmienioną.
 — Cóż tam?... zapytał żywo baron nie bez pewnej obawy, czy jest co nowego?
 — Zła nowina, panie baronie.
 — Mów!... tylko prędko...
 — Pimpante zdechła w nocy...
 — Ah!.. mruknął Luc, już zdechła?...