Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No63 p4 col3.jpg

stworzenie ma nogi strasznie pokaleczone i z pewnością nic z niego nie będzie...
 — Czy to koń pański?...
 — Nie, panie markizie, pocztowy...
 — Dobrze... zainteresował mnie bardzo ten biedak, skoro więc przyjdzie do siebie uprzedź mnie o tem.
 Oficerowie uspokojeni o następstwa wypadku, powrócili do rozmowy nagle przerwanej i zaczęli zasypywać de Rieuxa pytaniami o jego narzeczoną.
 Odpowiadał im na wszystko z niesłychaną uprzejmością, ale ani raz jeden nie wymówił nazwiska Janiny de Simeuse.
 Niepokalane imię jego przyszłej, nie mogło się rozlegać wśród młodzieży szampanem podnieconej.
 Upłynęło z pół godziny jeszcze i północ wybiła.
 Goście de Rieuxa zamyślali już uścisnąć po raz ostatni rękę świeżo kreowanego kapitana, gdy w tem drzwi się otworzyły i ukazał się posługujący chłopak.
 — Panie markizie... rzekł, ten człowiek przyszedł do przytomności i mówi...
 — A cóż powiedział?...
 — Chce się widzieć z panem markizem.
 Wiadomość tę przyjęto ogólnym wybuchem śmiechu, bo ją za szczyt naiwności uznano. .