Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No74 p2 col3.jpg

starzec się nie podniesie, żeby go oskarzyć. Z nadzwyczajną zręcznością zsunął się po stromej pochyłości, w kilka sekund znalazł się na dnie parowu.
 Rezultat piekielnego dzieła taki był, jak sobie tego de Kerjean i Perina życzyli.
 Pan de la Tour-Landry już nie żył.
 Koła roztrzaskały mu czaszkę... krew płynęła z okropnej rany...
 Trup poszarpany prawie w gwałtownym upadku, okropny przedstawiał widok.
 Oczy otwarte, zdawały się ciskać swemu mordercy przekleństwo.
 Zadrżał i odwrócił głowę.
 Teraz, kiedy cel zamierzony osiągnął, teraz się przestraszył dopiero.
 Czemprędzej zaczął się drapać do góry. Zadanie dosyć było trudne, bo na każdym kroku osuwały mu się nogi, z rąk wymykało mu się zielsko, którego się przytrzymywał.
 Po niesłychanych trudach wydobył się jednakże i odetchnął swobodnie.
 Malo przewidując, że panu pilno będzie się oddalić i sam pragnąc jak najśpieszniej opuścić to złowrogie miejsce, trzymał gotowe konie,
 Luc owinął się w płaszcz, który porzucił nad brzegiem, w chwili gdy zatrzymał karetę, skoczył co żywo na siodło i spiął konia ostrogami.
 Podróż była szybka i milcząca.
 Wjechawszy do miasta, de Kerjean nie tracąc czasu na wstępowanie do siebie i na zmianę ubrania, udał się do Czerwonego domu, a Malo odesłał z końmi.