Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No79 p1 col3.jpg

 — Chcesz więc, mateczko, ażebym słuchała, jak mi będzie prawił o miłości?... Nie mam ochoty ani prawa, jako narzeczona barona de Kerjean, słuchać wyznań podobnych...
 — Wiesz co, iż słysząc cię, możnaby sądzić, że nie znasz wcale Renégo?.. wtrąciła żywo pani de Simeuse. Czy przestając go kochać, zapomniałaś także o tej szlachetnej, prawej naturze?.. O! nie obawiaj się, Janino, pan de Rieux potrafi uszanować narzeczoną pana de Kerjean, tak jak szanował własną narzeczoną swoję; nie powie ani jednego słowa, którego nie miałabyś prawa usłyszeć...
 — Wiem o tem, droga mateczko... ale po co to wszystko?...
 — René chce ci oddać do rąk własnych ważny jakiś depozyt.
 — Cóż to za depozyt?...
 — Nie wiem, i nie miałam powodu pytać go o to...
 — Niechaj go odda tobie, mateczko...
 — Jesteś nielitościwą, Janino... okrutną jesteś!...
 — Cóż chcesz, mateczko?... to słabość moja, to szaleństwo moje... przyznaję, ale na samą myśl spotkania się z Reném, zimno mi się robi na ciele, Na Boga! matko, uwolnij mnie od tego z nim spotkania.
 — Chciałabym, moje dziecię... chciałabym bardzo...
 — Więc nie masz na to sposobu?...
 — Tak, René czeka, a ja obiecałam, że przyjdziesz...