Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No79 p4 col2.jpg

szacunek mój dla ciebie... Cierpię, patrząc na twoje cierpienie, ale skoro mamy obowiązki, musimy je spełnić przedewszystkiem.
 I jakby jej pilno było zakończyć to zanadto długie widzenie, dodała:
 — Matka wspominała mi o jakimś depozycie, który miałeś mi powierzyć... gotowa go jestem przyjąć...
 — Oto jest... ten depozyt... odpowiedział René.
 I podał cygance dużą kopertę, zapieczętowaną trzema herbowemi pieczęciami.
 Carmen wzięła ją i spojrzała na adres.
 — Dla czego niema żadnego napisu?... zapytała.
 — Mogłoby go stanowić jedynie nazwisko twoje...
 — Więc to, co pakiet zawiera, dla mnie jest przeznaczone?...
 — Tak.
 — Mam zatem złamać pieczęcie?...
 — Tak, ale nie teraz zaraz...
 — Kiedyż zatem?...
 — Zanim ci odpowiem, czy pozwolisz mi zadać sobie jedno pytanie?...
 — Proszę...
 René poruszył ustami, ale nie mógł wymówić słowa, pobladł bardziej jeszcze, bardziej jeszcze zmienił się na twarzy i dopiero po kilku chwilach walki ze sobą, wyszeptał:
 — Czy dzień ślubu naznaczony?...
 Carmen przypatrywała się panu de Rieux z wielką nieufnością.