Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No80 p2 col3.jpg

wala, mijającego dziedziniec, pałacowy i wychodzącego za bramę.
 Zaraz potem wysunął się ze swego ukrycia, otworzył drzwi i znalazł się obok cyganki.
 — Dawaj prędko!... zawołał, wskazując na list, jaki trzymała w ręku.
 Parę minut wystarczyło łotrowi do przeczytania pisma od początku do końca.
 Szczególny uśmiech ukazał się mu na ustach.
 — Doprawdy, rzekł o tyle głośno, ażeby być usłyszanym przez cygankę, ten człowiek jest wrogiem naszym potężnymi... Spojrzeniem przenika ciemności, a czego nie odgaduje?... Jeżeli kto to on jeden tylko może mnie na seryo przestraszać!...
 — Cóż to takiego?... spytała Carmen.
 — Masz, kochana Janino, odparł baron, zwracając list cygance, która w miarę czytania, bladła także z przestrachu.
 — O!... odezwała się nareszcie, miałam racyę przewidując niebezpieczeństwo!... Bardzo było blizkiem widocznie!... Zmiłuj się, baronie, cóż jest prawdą w tych oskarżeniach okrutnych?...
 — Wszystko!... odpowiedział nędznik lakonicznie.
 — Więc panowie: Jussac i de la Tour-Landry?...
 — Grozili nam obadwaj i usunęliśmy z Periną jednego dnia obudwu...
 — Zręcznie... tajemniczo... bez świadków?...
 — Czyż możesz pytać o to!...
 — W takim razie, zkądże pan de Rieux może wiedzieć?...