Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No82 p4 col3.jpg

Malo... ale zdaje mi się, że po za temi otwartemi drzwiami, znajduje się posesya hotelu Dyabelskiego...
 — No tak... więc cóż?...
 — I pan baron żąda od nas, ażebyśmy tam weszli?
 — Rozumie się...
 — Pan baron wie o mojem do niego przywiązaniu... wybełkotał Malo drżącym głosem, pan baron wie, że oddałbym za pana ostatnią kroplę krwi, pan baron wie o tem...
 Nie mógł dokończyć przemowy.
 — Zkąd u licha przyszła ci do głowy ochota wynurzać mi w tej chwili swoje uczucia?... wykrzyknął Luc niecierpliwie: Rozkazuję ci!... więc obowiązanyś wykonać rozkaz.
 — Niech pan baron każe rzucić mi się w wodę lub w ogień, nie zawaham się ani na chwilę... ale błagam, niech pan nie wymaga, ażebym przestąpił próg tych drzwi przeklętych...
 — Czyś zwaryował?...
 — Nie, panie baronie... ale się boję okrutnie...
 — Czego się boisz, głupcze?...
 Malo nie odpowiedział.
 — Hotel Dyabelski jest opuszczony, pusty przeszło od pół wieku... oświadczył baron de Kerjean.