Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No83 p2 col2.jpg

szy łokciem Malo. Czy się pan baron modli?... Zadziwiające, ale cudowne byłoby nawrócenie!...
 Morales mylił się najzupełniej niestety... nędznik wcale nie myślał o modlitwie.
 Przykląkł dla tego tylko, żeby się przypatrzyć mosiężnym ornamentacyom, zdobiącym biały marmur.
 Jednę z nich nacisnął ręką silnie i zaraz zniknęła, jak gdyby marmur tak był miękki, iż mogła się w nim zagłębić.
 Zaraz potem rozległ się zgrzyt poruszonej sprężyny.
 Baron odskoczył w tył, a ołtarz ku zdumieniu Moralesa i Malo, odsunął się od ściany, obrócił na niewidzialnych zawiasach, a na miejscu, jakie zajmował, ukazał się czarny czworokątny otwór, dostateczny na przejście człowieka.
 Jednocześnie ukazał się pierwszy stopień schodów, w murze urządzonych.
 Malo jęknął głucho,
 — Miłosierdzia!... bełkotał. Czyż potrzeba będzie zapuszczać się w te czeluście piekielne?...
 Nie długo czekał na odpowiedź.
 Luc stanął przy otchłani i powtórzył rozkaz lakoniczny, któremu nie można się było opierać.
 — Wchodźcie!...
 Morales postawił nogę na pierwszym stopniu, zamknął oczy i zaczął schodzić.
 Malo poszedł za jego przykładem, polecając duszę wszystkim świętym bretońskiego kalendarza.
 Kerjean zamykał pochód.
 Schody miały sześćdziesiąt stopni, ostatni