Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No85 p2 col3.jpg

 — Nie chcę czekać nawet dwudziestu czterech godzin... pragnę koniecznie z tem skończyć...
 — Bo to cię i od wdzięczności uwolni, nieprawdaż?...
 — Nie... ale pozwoli mi zerwać z przeszłością, o której chcę zapomnieć...
 — Brawo, Kerjeanie!... widzę, że chcesz być uczciwym człowiekiem!... Przepysznie!... A propos, otrzymałeś już milionik posagowy?...
 — Otrzymałem.
 — Ładny to grosz!... A co najważniejsza uczciwie zarobiony!... Jesteś bogatszy, aniżeli byłeś kiedykolwiek... przed swoją ruiną...
 — Tak... postawiłem nogę na pierwszym stopniu drabiny... Stoję jeszcze na dole, ale dostanę się na górę...
 — Wierzę w to niezachwianie... Posiadasz wszystkie do tego warunki... Przyniosłeś więc mi część moję...
 Kerjean skinął głową potakująco.
 — Jeżeli mnie pamięć nie myli — dodała swobodnym tonem wiedźma — to idzie o trzysta tysięcy liwrów...
 — Tak, dobrze pamiętasz!... odrzekł Luc z widoczną w głosie goryczą. Tak... rzeczywiście... chodzi o trzysta tysięcy liwrów...
 Perina spojrzała w oczy Lucowi.
 — A co, kochany baronie, czy znajdujesz, że to za dużo trochę?...
 — Nie powiedziałem tego... mruknął Kerjean.
 — Jeżeliś tak myślał, to trzeba było wyznać otwarcie...