Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No85 p3 col3.jpg

 — Biedny, oszukany głupcze!... myślała, należysz do mnie więcej dziś, niż kiedykolwiek...
 A głośno dodała:
 — Jesteśmy skwitowani, panie baronie... czy pozostaniemy z tem wszystkiem nadal dobrymi przyjaciółmi?...
 — Do śmierci!... odpowiedział Luc.
 Szeptem zaś tak cichym, ażeby nie być słyszanym, mruknął:
 — Przynajmniej do twojej, która niezadługo nastąpi, jeżeli to zależeć będzie odemnie!.
 Oboje zatem godni byli siebie.
 Perina odezwała się po chwili:
 — Jeżeli tak, kochany baronie, to śmiem mieć nadzieję, iż mi nie poskąpisz i nadal swojego zaufania...
 — Zupełnego i nieograniczonego, bądź pewną, moja droga... Pochlebiam sobie, że ty ze swej strony, nie odmówisz mi poczciwej rady w razie potrzeby...
 — Moje doświadczenie i moja nauka będą zawsze na twoje rozkazy.
 — Prawdopodobnie, zgłoszę się z prośbą nie długo...
 — Tem lepiej... ale jeszcze jedno... jeżeli pozwolisz... pytanie?...
 — Sto nawet, gdy ci się podoba, słucham i gotów jestem odpowiadać...
 — Jakie są projekty twoje?...
 — Czy nie przypominasz sobie długiej naszej w wieczór Tłustego czwartku rozmowy?...
 — Pamiętam ją doskonale, ale pragnienia