Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No86 p4 col3.jpg

 Człowiek ów zabrał się do roboty, i zamek o0tworzył się z przeciągłem zgrzytnięciem, na odgłos którego zadrżeli wszyscy przechodnie, skupieni w gromadkę.
 — Dobrze, mój przyjacielu... rzekł Kerjean do ślusarza, ale to jeszcze nie wszystko... Pójdziesz za nami i pootwierasz, jeżeli będzie potrzeba, drzwi wewnętrzne...
 Chłopak cofnął się o dwa kroki.
 — Oh! co nie... to nie!... odpowiedział.
 — Nie pójdziesz z nami?...
 — Nie...
 — Dla czego?...
 — Bo to niemożebne...
 — Zostaniesz dobrze zapłacony, mój chłopcze...
 — Co mi tam dobra zapłata... ja za żadne skarby świata nie wszedłbym do tego domu, bobym nie wyszedł już z niego, tu dyabeł nieustannie wyprawia harce i skręciłby mi kark jeszcze!...
 Lue wzruszył ramionami, ale nie nalegał.
 — Zostaw nam zatem swoje narzędzia... powiedział.
 — Narzędzia?... powtórzył robotnik.
 — Tak.
 — A czy pan będzie umiał ich użyć.
 — Lepiej może od ciebie...
 — No... to proszę... Szkoda, że pan odrazu nie powiedział, iż pan się zna na tem... nie byłbym sam otwierał...