Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No91 p3 col3.jpg

 Przez chwilę Kerjean przypatrywał się z dumą tym wszystkim cudom.
 — Oto, jak według mnie należy używać bogactw!... wykrzyknął. Oto spełniły się najpiękniejsze marzenia mojego życia... Powiedzą, że się rujnuję.. albo, rujnuję ciebie, kochana Janino?... Niech sobie mówią, co chcą!... a my róbmy swoje.
 W salonie, który poprzedzał buduar, przechadzał się Morales, przybrany w bogaty błyszczący strój granda hiszpańskiego klasy pierwszej, z czasów Karola­‑Piątego.
 Cygan z przyjemnością przeglądał sę w lustrach, to na wprost, to z profilu i z naiwnością podziwiał swoję wspaniałą minę, a dumną postawę.
 Przy boku miał długą szpadę na złotym pasku, w aksamitnej pąsowej pochwie, z rękojeścią wysadzaną drogiemi kamieniami.
 Kerjean pasował brata swej żony na godność mistrza ceremonii, pod pseudonimem markiza del Rio­‑Santa.
 Morales brał tytuł ten na seryo i czuł się szlachcicem aż po same paznogcie długich swoich kościstych palców.
 Dziesiąta wybiła w tej chwili na salonowych zegarach.
 — Kochany markizie, rzekł Luc do cygana, pani baronowa i ja, znikniemy na godzinę... Rozkazuję ci nie opuszczać salonu, oświadczam, że nie wolno ani jednej żywej duszy wejść pod jakimkolwiek pozorem do buduaru.
 — Bądź spokojny, baronie!... odpowiedział Me-