Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No99 p5 col2.jpg

 Zaczął on teraz tak mówić w dalszym ciągu:
 — Pan de Gildas, widokiem posągu bardziej jeszcze podniecony, wymówił przed nim wskazane mu wyrazy kabalistyczne i rezultat zaraz prawie nastąpił.
 „Córka piekieł zadrżała całem ciałem, jak kobieta nagle przebudzona, ręce wyciągnęła przed siebie, uczy zwróciła na markiza i bez wahania rzuciła się w jego objęcia.
 „Ożywiona powiedziała:
 „— Tobie winna jestem życie... kocham cię...
 „Od tej chwili wszystko się w egzystencyi starca zmieniło.
 „Czuł się zupełnie odmłodzonym i jak dotąd żył tylko dla nauki, tak teraz tylko dla miłości.
 „Często, a bodaj prawie zawsze, córki nasze są wymagające, kapryszące i kokietujące.
 „Czyż córka szatana, mogła być pozbawioną tych wad prześlicznych, które w czasie miesięcy miodowych uważane są za wdzięk nieporównany?...
 „Uczucie markiza dla żyjącego posągu, któremu nadał imie Febe, powiększał się coraz bardziej i wkrótce nadużyło tyrańskiej prawdziwie władzy, nad markizem.
 „Febe przez kilka miesięcy zgodziła się pozostać ukrytą przed wszystkiemi; ale pewnego poranku oświadczyła, że dręczy ją ta samotność, że umiera z nudów, że pragnie zobaczyć świat, i że pan de Gildas nie miał prawa zmuszać jej, ażeby swoją pięknością dla niego jednego tylko błyszczała.
 „Markiz ustąpił naturalnie, ale wiedząc, że trudno, a nawet niepodobna będzie wytłomaczyć