Strona:Dr Murek zredukowany (Tadeusz Dołęga-Mostowicz).djvu/287

zysk! A ktoż ma większe prawo do upomnienia się o należne mu miejsce na świecie niż ten, który przez szereg pokoleń był haniebnie wyzyskiwany! To jest najlepszy dyplom szlachecki!
 Murek zastanowił się:
 — Powiedzmy. Ale mała stąd satysfakcja. Upoważnia najwyżej do zdychania z głodu.
 — W ustroju kapitalistycznym i faszystowskim tak.
 — A pani jest komunistką? — zapytał.
 Zmarszczyła brwi i odpowiedziała śmiało:
 — Jestem i nie myślę zapierać się tego. Zwłaszcza przed panem.
 — Dlaczego zwłaszcza?
 — Bo już oddawna chciałam pana poznać i pomówić z panem o tych sprawach. Przepisywałam pański życiorys i jestem przekonana, że to karygodna zbrodnia, że pan się marnuje. Syn chłopski, jednostka z wyższem wykształceniem, z charakterem. Potrzeba takich ludzi. Czy pan nigdy nie interesował się ruchem komunistycznym?
 Murek zaśmiał się:
 — Owszem, ale nie ucieszy to pani, bo o tyle interesowałem się, że czytując sprawozdania z procesów, uważałem, że zbyt małe kary sądy nasze komunistom dają.
 Machnęła ręką:
 — Ach, nieuświadomienie. To tylko świadczy o tem, że nie znał pan ideologji komunistycznej. Czytał pan Marxa?
 — Nie.
 — Ani Lenina?... Nawet żadnych broszur?... No widzi pan! Jakże pan mógł ustosunkować się mądrze do wielkiej idei, nie znając jej fundamentalnych podstaw. Jednak prawda ich i główny sens jest oczywisty, dla każdego trzeźwo myślącego człowieka.
 — Jakaż to prawda? — zapytał poważnie.
 — To, że wszystko, co jest na świecie, cały dorobek,