Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No202 p1 col3.png

odźwiernemu całą pakę listów, przeznaczonych dla lokatorów.
 Odźwierny zaczął przeglądać adresy i na głos je odczytywać.
 Jedna z kart korespondencyjnych nosiła nadpis:
 „Pan Herman Vogel, Kasyer Banku Jakóba „Lefevre i S-ki.“
 — Włóż to do skrzynki pana Hermana — odezwał się stróż do żony, przerywając swoje zajęcie.
 — Dla czego do skrzynki? — zapytała godna połowica.
 — Bo pana Vogla niema w mieszkaniu...
 — Mylisz się... Powrócił bardzo późno, rano prawie, ale zawsze powrócił...
 — Nie słyszałem...
 — Wierzę bardzo! Śpisz jak kamień, a chrapiesz, że mury się trzęsą... pan Herman zaś według zwyczaju zapukał z cicha trzy razy... Wie on doskonale, że ja mam sen bardzo lekki... że mnie mysz przebiegająca obudzi. Pociągnęłam sznurek... pan Herman wymienił nazwisko i poszedł do siebie...
 — O czwartej rano! mruknął odźwierny z uwielbieniem i widoczną zazdrością. — Żyje sobie aż miło! — Co noc kolacyjki, co noc szampan, karty, kobietki!...
 O! używa sobie, co się zowie!
 — A jego pan pryncypał myśli, że to niewiniątko! Gdybyż on choć trochę wiedział, ten poczciwy pan pryncypał...
 — Nie dowie się nigdy o niczem! — przerwała żywo kobieta.