Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No205 p2 col2.png

VIII.

 „Wdowa po Leonie, pomimo silnego charakteru, nie mogła przywyknąć do życia tak różnego od jej położenia poprzedniego.
 „Niepokój o przyszłość córek, podkopywał zwolna jej zdrowie.
 „Upadek sił moralnych i fizycznych, zmienił ją do niepoznania.
 „Walczyła zapamiętale lat kilka, walczyła aż do chwili, gdy zmożona osłabieniem, położyła się, i więcej nie wstała.
 „W chwili zgonu matki, starsza jej córka, Walentyna, liczyła lat szesnaście.
 „Dzielne dziewczę postanowiło, że młodszej siostrzyczce, Klarze, zastąpi zgasłą matkę.
 „Pozostała w tem samem mieszkaniu i zabrała się jak przedtem matka, do pracy.
 „Taką jest młoda panienka, która, jeżeli wuj umrze bez testamentu, odziedziczy trzy miliony...
 „Pozostaje mi teraz dać panu poznać choć trochę owego wujaszka.
 „Ex-fabrykant bronzów, ma obecnie pięćdziesiąt pięć lat wieku, wygląda atoli na zgrzybiałego starca; niektórzy starcy, nawet ośmdziesiąt letni, mogą pewniej, niż on, na dłuższe życie rachować.
 „Gdy hazardowna, gra na giełdzie, uczyniła go olbrzymio bogatym, namiętności wszelkiego rodzaju zawrzały w mózgu przestarzałym i w nadwątlonem ciele...
 „Stał się rozpustnikiem i karciarzem, używał