Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No214 p4 col2.png

siu, jest tutaj właśnie, ale biuro jeszcze zamknięte. Urzędnicy przychodzą dopiero o dziewiątej. Czy paniusia ma do odebrania pieniądze?
 — Nie, chciałam tylko pomówić z kasyerem.
 — To paniusia długo poczeka. Pan Herman Vogel przychodzi o wpół do dziesiątej, Czy paniusia zechce usiąść trochę? Bardzo proszę.
 — Dziękuję panu, przyjdę później.
 — Może powiedzieć co panu Hermanowi od paniusi?
 — Nie... nie... nie potrzeba... — Nie zna mnie wcale...
 Walentyna skłoniła się i wyszła.
 Dowiedziała się już tego, o co jej chodziło.
 Lionel de Rochegude powiedział szczerą prawdę.
 Mniemany pośrednik w handlu obrazów i przedmiotów sztuki, wcisnął się zatem do niej podstępem... wystroiwszy się w fałszywe piórka...
 W jakim celu? — Tego nie mogła odgadnąć, kłamstwo jednak i maskowanie się zawsze jest złych zamiarów pokrywką.
 Pojechała z powrotem do Passy i przed dziesiątą była już w domu.
 Nikt podczas jej obecności nie dzwonił.
 Herman o wpół do dziesiątej przybył, jak zwykle, do banku.
 Odźwierny zatrzymał go i powiedział:
 — Przed chwilą, panie Vogel, pytano się o pana.
 — Kto taki?
 — Jakaś młoda dama...