Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No220 p1 col3.png

 — Dobry wieczór pani!... — przemówił głosem prawie drżącym — jakże się pani miewa?...
 — Jak najlepiej, dziękuję panu... — odparła Walentyna.
 Następnie chcąc złapać swego gościa na gorącym uczynku, dodała:
 — Spodziewałam się pana dziś wieczorem... Przyszedłeś po akwarele, które są już gotowe?...
 — O nie, pani... — mruknął Vogel, ku wielkiemu ździwieniu dziewczęcia.
 — Więc cóż pana sprowadza?... — zawołała.
 — Przychodzę z prośbą, abyś raczyła wysłuchać spowiedzi mojej...
 — Spowiedzi pańskiej?... — rzekła Walentyna osłupiała.
 — Tak pani, spowiedzi uczciwego człowieka; domagam się pobłażania, gdyż zgrzeszyłem ciężko, lubo powody, które mnie do tego skłoniły, mogą, a nawet powinny stanowić okoliczności łagodzące...
 — Nie podobna mi zrozumieć pana... — wyjąkała panna de Cernay.
 — Kilka słów wystarczy na wytłomaczenie wszystkiego... — zaczął Vogel. — Skłamałem przed panią... Nie jestem wcale handlarzem obrazów... Jestem kasyerem w znacznym domu bankowym... — Zamilkł.
 Zdawał się czekać na słówko zapytania.
 Walentyna spuściła głowę i milczała.
 Bo i cóż mówić mogła?
 To co usłyszała, nie było jej nieznanem.
 Kasyer zaczął znowu:
 — Myślisz pani teraz nad tem, dla czego do-