Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No239 p4 col3.png

 — Niepodobna.
 — Dla czego?
 — To i tamto, działając na organizm, przesycony jadłem i napojami, sprowadziłoby śmierć nieochybną i natychmiastową.
 — Więc trzeba nieszczęśliwego zupełnie bez pomocy zostawić?
 — Trzeba go najprzód odwieźć do domu a następnie zawezwać lekarza, który stale pana Villarsa kuruje, bo ten, znając z gruntu usposobienie swego pacyenta, będzie mógł spróbować środków, na jakie ja się nie odważę.
 — Doktorze, błagam, nie odstępuj nas w nieszczęściu, jedź z nami na ulicę Amsterdamską.
 — Jeżeli pan sobie życzysz... lubo to się na nic nie przyda.
 — Proszę cię, doktorze.
 — Dobrze! Jestem na usługi. Uprzedzę tylko moich przyjaciół i zaraz tu powrócę. Najpierw atoli trzeba unieść ciało i położyć, jak się należy.
 Maurycy Villars, chudy i wyschły, nie więcej ważył niż dziecko.
 Z łatwością przyszło go ułożyć na sofie w pozycyi człowieka śpiącego.
 Doktór wyszedł z gabinetu.
 Herman, pozostawszy sam z Adą Bijou, powiedział z ironią:
 — Na cóż, moja czuła przyjaciółko, czy zawsze jeszcze bierzesz mnie za truciciela?
 — Nie — mruknęła dziewczyna tonem bynajmniej niezdradzającym głębokiej wiary.
 — Słyszałaś, co mówił doktór? Nasz przyja-