Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No254 p2 col1.png

powiedzi będą z pewnością tym razem nie dziełem fałszerza...
 Wymieniwszy ostatnie słowa, Walentyna zaczerwieniła się mocno.
 Niechcący, wywołała najprzykrzejsze wspomnienia z przeszłości, przypomniała zbrodnię Hermana Vogla, popełnioną w tym celu, ażeby i ją z Lionelem rozdzielić.
 Ale żeby zatrzeć niemiłe wrażenie, śpiesznie zaraz dodała:
 — Czy zdołałam cię przekonać? Czy się za stosujesz do mojego żądania?...
 — Wiesz dobrze, że uczynię wszystko, co mi rozkażesz...
 — Odjeżdżasz zatem?...
 — Skoro sobie życzysz tego — odjadą.
 — Kiedy?...
 — Kiedy ci się żywnie podoba.
 — W takim razie opuścisz Paryż, gdy spełnisz, o co cię prosić będę...
 — Jakąkolwiek będzie ta prośba, uczynię jej zadość z pewnością. O cóż zatem chodzi?...
 — Przed rokiem — zaczęła Walentyna — matka twoja, lubo inne zupełnie miała co do ciebie zamiary, zgodziła się jednakże na nasze połączenie — czy prawda?...
 — Tak, chociaż cię nie znała wcale...
 — Czy wie wszystko, co się w ciągu tego roku zdarzyło?...
 — Wie to tylko, że odmowa twoja, zdruzgotała mi życie... Milczałem... ukrywałem ranę mo-