ieſt umiejętność, ktora zawiera ſię i przeſtawa na dociekaniu rzeczy, druga znajomość, ktora ieſt złączona z łaſką przez wiarę w miłośći, a ktora uczy człowieka czynić wolą Bożą. Chrześćianinie w ſłowiech przeſtaią na pierwſzey; ale prawowierny Chrześćianin nie może na niey przeſtawać, ieśliby i drugiey niemiał; modlitwa jego ieſt ta: Day mi rozum, abym ſtrzegł zakonu twego, a żebym go przeſtrzegał ze wſzyſtkiego ſerca.
Chrześćianin w ſłowiech: Iuż ia to zważam, że ty ſzukaſz im daley tym barziey, abyś mię uwikłał; ale to nie ieſt z zbudowaniem.
Wierny: Przetoż tedy ieżelić ſię podoba inſzy znak obiawienia łaſki w ſercu ludzkim.
Chrześćianin w ſłowiech: Nie bynaymniey, bo ia widzę, że ſię nie zgodzimy.
Wierny: Ieżeli ty tego nie chceſz uczynić, chciey mi pozwolić, abym ia uczynił.
Chrześćianin w ſłowiech: Oddaię to twoiey woli.
Wierny: Dzieło łaſki obiawia ſię i temu ſamemu, ktory ią ma i drugim, ktorzy znim przeſtawaią. Wtym ktory ią ma, okazuie ſię w ten ſpoſob: przekonywa go w grzechu, oſobliwie w ſkażeniu nędzney natury jego i w grzechu małowiernośći, a ztąd dochodzi pewnie, że ieżeli nie będzie przyiętym do łaſki w Chryſtuſie Iezuśie, potępionym zoſtanie; takie obiawienie t taka myśl jego wzbudza wnim ſmętek według duſzy i wſtyd
