Strona:Droga Chrześćianina Pielgrzymuiącego ku zbawiennéj Wiećznośći.pdf/175

Ta strona została skorygowana.
147
Pielgrzymuiącego ku Wiecznośći.

pobożnośći, z nędznego ſwego ſtanu przyść do fortuny [śczęścia], naprzykład lub przez ożenienie ſię bogate, albo też zachęcaiąc do kramu ſwego kupuiących, nie mogę tedy widzieć żadney racyi, przeczby mu ſłuſznie niegodziło ſię poſtać pobożnośći pokazać.

Naprzod: ieſt to wielka cnota, być pobożnym iakim kolwiek, czy prawdziwym, czy obłudnym kſztałtem.

Powtore: Niezakazano poymować zon bogatych, albo też pociągać kupuiących do kramow ſwoich.

Potrzecie: Człowiek taki, ktory tych rzeczy doſtępuie ſwoią lub zmysloną przecie pobożnośćią rzecz dobrą przez rownie dobrą utrzymuie, a tak i żonę bogatą i kupuiących gromadę i zyſk wielki i wſzyſtko mieć można pod pretextem [pozorem] pobożnośći, ktorai eſt ſama przez ſię rzeczą zbawienną i dobrą i wraz ſtawa ſię pobożnieyſzym maiąc wzgląd do nabycia bogactw i dobrego imienia. Te wytłumaczenie Przyiaciela Pieniędzy w proponowaney kweſtyi od Czaſowi Służącego barzo było od wſzyſtkich pochwalone, a dla tego poſtanowili między ſobą tego ſię zdania trzymać, ponieważ tak rozumieli, że żaden nigdy niemogł onego refutować, a zważaiąc, że Chrześćianin z Ufaiącym nie tak daleko byli od nich, aby ich dośćignąc niemożna; iednomyślnie przedſięwźięli uderzyć na nich tą kweſtyą, i iakby ie ieno prętko dośćignęli, a tym barźiey dla tego, ponieważ z

tak