Strona:Droga Chrześćianina Pielgrzymuiącego ku zbawiennéj Wiećznośći.pdf/217

Ta strona została skorygowana.
185
Pielgrzymuiącego ku Wiecznośći.

trzeba do uchronienia ſię popełnienia tak ſzkaradnych grzechow; a ta ſprawiła wnim to, że poznał cenę i wagę kleynotow ſwoich, i że wſtrzymał ſię z przedażą onych, i nie uczynił tak iako Ezaw przedawſzy kleynoty pierworodztwa ſwego. Nigdzie nie czytaſz, aby Ezaw miał mieć wiarę, by też w naymnieſzym ſtopniu, a dla tegoż nie ieſt wpodziwieniu, że człowiek, w ktorym ciało ſwoy rząd prowadzi, iako poſpolicie one czyni w człowieku niemaiącym wiary, przedaie pierworodztwo ſwoje, nawet duſzę i wſzyſtko co ma, by też ſzatanowi i mocy piekielney; dzieje ſię albowiem z takim człowiekiem iako[1] z oſłem dzikim na puſzczy ciągnąc w ſiebie iako mu ſię podoba wiatr a ktory bieży impetem potężnym, że go utrzymać nie podobna. Gdy tacy ludzie ſą do iakiey przywiązani pożądliwośći, koniecznie ją chcą wykonać, by też miało koſztować niewiem co, ale ſłaby wierze cale inſzey był ſkłonnośći, ſerce iego było obrocone do nieba, kochał ſię i ſmak miał w rzeczach duchownych i niebieſkich, a tak w takowym ſtanie zoſtaiąc, nie maſz podobieńſtwa, aby chciał kleynoty ſwoie przedać i zamieniać za rzeczy nikczemne, ktory kontentował ſię halerzem iednym dla naſycenia brzucha ſwego: ktoż może przymusić ſynogarlicę, aby na ſcierw padała iako ſproſny kruk? Niewierny oddaie i przedaie wſzyſtko, co ma, aby zadość uczynił pożądliwośćiom cieleſnym, a

w
  1. Jer. 2, v. 24.
13*