Strona:Droga Chrześćianina Pielgrzymuiącego ku zbawiennéj Wiećznośći.pdf/254

Ta strona została skorygowana.
222
Droga Chrześćianina,

tamy, że[1] boiaźn Pańſka ieſt początkiem mądrośći.

Ufaiący: Iakim ſpoſobem wyrażaſz prawdziwą boiaźn?

Chrześćianin: Boiaźn prawdziwa i zbawienna bywa poznana z tych trzech znakow.

1) Ze pochodzi z zbawiennego przekonania grzechow.

2) Ona prowadzi duſzę do przyięcia zbawiciela Iezuſa Chryſtuſa.

3) Ona ią budzi i zatrzymuie w naygłębſzym poważeniu Boga, ſłowa i drog jego, do świętobliwego usiłowania prowadzi, aby żadnym poſtępkiem nie obraźiła Boga ſwego, przez co mogłby być nieuczczony, pokoy jego wzruſzony, duch zasmucony, a nieprzyiaciel do bluźnierſtwa pobudzony.

Ufaiący: Dobrze mowiſz i wierzam, że to ieſt rzeczą prawdziwą, ale ci prętko przeydziemy przez ten kray omamienia iako rozumieſz?

Chrześćianin: Iakże? Iuż ci ſię ſprzykrzyła rozmowa naſza?

Ufaiący: Bynaymniey, alem tylko chciał wiedzieć, gdzie ieſtesmy.

Chrześćianin: Niemamy więcey, tylko dwie godziny drogi; ale wroćmy ſię do naſzey materii. Niewiadomi nie rozumieią tego, że uznanie grzechu i boiaźń prowadzi ich do naywyżſzego dobra i ztąd też ſtaraią ſię zatłumić wſobie.

Ufaiący:
  1. Pſ. 111, 10.