weczce młodey, ktora tam prytomna była, aby przynioſła wody i ſkropiła pokoy, ktory tym ſpoſobem był ochędożony bez wielkiey pracy.
Chrześćianin pytał: Coby to wyznaczało?
Tłumacz odpowiedział: Pokojem tym ieſt Serce człowiecze niepoſwięcowne nigdy Łaſką Ewangelij, pyłem i kurzawą tą ieſt Grzech początkowy, albo originlany, ktory pokala Człowieka całego, od ſtopy nogi, aż do wierzchu Głowy; Pierwſzy, ktory począł wymiatać, chcąc go ochędożyć ieſt zakon. Oſoba zaś ta, ktora przyniosła wodę i ſkropiła pokoy, wyraża Łaſkę Ewangelij; To zaś coś widział, iz gdy człowiek wymiatać pocżął, wielka kurzawa powſtała zewſząd, że nie mogło bydz te mieyſce ochędożone i że cię ledwo ten pył nie uduſił, to ieſt, abym cię przekonał w tym, że Zakon nie tylko nie może oczyśćić ſerca Człowieka grzeſznego, ale owſzem to ſprawuie, że grzech daleko ſię zda więkſzy i nieznośnieyſzy tak dalece, że im barziey go odkrywa i pokazuie, tym go bardziey przymnaża; bo nie dodawa Zakon sił do przewyciężania Onego.
Co ſię zas tknie tey dzieweczki młodey, coś widział ſkrapiaiącą te mieyſce, ktore przez to doſkonale było ochedożone i ſtało ſię, ze wſzech miar czyſtym, to ieſt chcąc dowieść Tobie, że gdy Ewangelia wdzięczne ſwoie w Serca wlewa ſtrumienie, na tych miaſt grzech bywa zniſzczony i zwyciężony, (Tak iakos widział Tę Paniękę, ktora, gdy ſkropiła Pokoy, że ten pył osiadł) i
