Chrześćianin zaſtanowił ſię tam na małą chwilę, że jednym ujrzeniem krzyża był uwolnionym od brzemienia ſwego, na ktory poglądając uſtawicznie wylewał ſtrumienia łez. (Zach. 12, 10. Gdy tak ſtojąc rozważał i łzy wylewał, poſtrzegł, że trzy Oſoby poglądali nań i pozdrowały go tymi ſłowy: Pokoy tobie! (Str. 45)
