Strona:Dzieła św. Dionizyusza Areopagity.djvu/396

ŚWIĘTEGO DIONIZYUSZA AREOPAGITY O TEOLOGJI MISTYCZNEJ.

ROZDZIAŁ I.

WSPÓŁKAPŁANOWI TYMOTEUSZOWI DIONIZYUSZ KAPŁAN

Co to jest ciemność Boska?

Treść: 1. Po wezwaniu Trójcy wskazuje się, że koniecznem jest wyrzec się samego siebie, aby dojść do kontemplacyi mistycznej. — 2. Że można wszystko zaprzeczać i wszystko twierdzić o Bogu. — 3. Co to jest Boska ciemność, i jak ją przeniknąć.

 I. Trójco nadsubstancyonalna, bardzo boska, nadziemsko dobra, chowaj chrześcijan w mądrości świętej, prowadź nas do tej wzniosłej wysokości Pisma Świętego, która nie podlega żadnemu dowodzeniu i wyższa jest nad wszelkie światło. Tam, bez zasłony, same w sobie, i w swojej niezmienności, ukazują się tajemnice teologji (poznania bożego) wśród ciemności bardzo światłej, w ciszy pełnej głębokich nauk, w ciemności cudownej, która promienieje wspaniałemi pobłyskami i która, nie mogąc być ani widziana, ani odczuta, zalewa umysły święcie olśnione pięknością swoich świateł. Taką modlitwę zanoszę. Ty zaś, o drogi Tymoteuszu, ćwicz się ustawicznie w kontemplacyach mistycznych; pozostaw na uboczu zmysły i działalność umysłu, wszystko, co jest materyalne i intellektualne, wszystko, co jest i nie jest; połącz się porywem nadprzyrodzonym, tak ściśle, jak tylko można, z Tym, który wznosi się ponad wszelką substancyę i wszelkie pojmowanie. Bo