Strona:Dzieła św. Dionizyusza Areopagity.djvu/402

ROZDZIAŁ IV.

O tem, że Najwyższy Twórca rzeczy zmysłowych nie jest niczem absolutnie z tego, co podpada pod zmysły.

Treść: Podaje się kilka przykładów teologji negatywnej; i wykazuje się, że nic z tego, co jest zmysłowe, nie stosuje się do Boga.

 Powiadamy zatem, że przyczyna wszystkich jestestw, która się wznosi ponad nie wszystkie, nie jest pozbawiona ani egzystencyi, ani życia, ani rozumu, ani pojmowania; ona nie jest ciałem; nie ma ani postaci, ani formy, ani jakości, ani ilości, ani rozmiaru; nie zajmuje miejsca, nie jest widzialna; nie jest dotykalna; nie ma zmysłów, ani nie podpada pod zmysły; nie ma w niej nigdy nieporządku i zaburzeń, które powstają z niskich namiętności, ani tych słabości, które wywołują wydarzenia materyalne; światła jej nie braknie; nie odczuwa zmiany, ani uszkodzenia, ani podziału, ani głodu, ani zniszczenia; nakoniec ona nie jest cielesną, ani nie posiada nic cielesnego.

ROZDZIAŁ V.

O tem, że najwyższy Twórca rzeczy umysłowych nie jest absolutnie niczem z tego, co się pojmuje rozumem.

Treść: Poucza się, że Bóg nie jest niczem z tego co znamy, ale że przenosi wszystko, co w jakikolwiek sposób może być pojęte przez nasz rozum.

 Wznosząc naszą mowę jeszcze wyżej, mówimy: Bóg nie jest ani duszą, ani intelligencyą; nie ma ani wyobraźni, ani mniemania, ani rozumu, ani pojmowania; on nie jest ani słowem, ani myślą; nie może być ani nazwany, ani pojęty: nie jest ani liczbą, ani porządkiem; wielkością ani małością,