Strona:Dzieła św. Dionizyusza Areopagity.djvu/403

Ta strona została przepisana.

równością, ani nierównością, podobieństwem ani niepodobieństwem. Nie jest nieruchomym, ani nie porusza się, ani nie spoczywa. Nie ma mocy, nie jest potęgą, ani światłem. Nie żyje, ani nie jest życiem. Nie jest ani substancyą, ani wiecznością, ani czasem. Nie ma w nim percepcyi. Nie jest ani nauką, ani prawdą, ani panowaniem, ani mądrością; nie jest ani jeden, ani jednością, ani bóstwem, ani dobrocią. Nie jest duchem, o tyle, o ile znamy duchów; nie jest synostwem, ani ojcostwem; ani żadną rzeczą, która mogłaby być przez nas albo przez drugich pojętą. On nie jest niczem z tego, co nie jest, niczem nawet z tego, co jest. Nic z tego, co istnieje, nie zna go takim, jakim jest, i On nie zna żadnych rzeczy, które istnieją, tak jak one są. Niema w nim ani słowa, ani imienia, ani wiedzy; nie jest ani ciemnością, ani światłem; fałszem ni prawdą. Nie można wypowiedzieć o Nim ani absolutnego twierdzenia, ani negacyi absolutnej; a twierdząc albo zaprzeczając o Nim rzeczy Jemu podrzędniejsze, nie będziemy w stanie stwierdzić lub zaprzeczyć Jego samego, bo ta doskonała i jedyna przyczyna wszystkich istot jest ponad wszelkie twierdzenia i bo Ten, który jest najzupełniej niezależnym i wyższym nad wszelkie istoty, przenosi wszystkie nasze negacye.