Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 1 Mowy.djvu/41

dzieła Cycerona przełożyli różnych nazwisk Niemcy, a mowy w zbiorze wszystkich jego dzieł, Tafel, Osiander i Schwab, w Stuttgardzie, 1832–1839.
 W Polsce ani wszystkie dzieła, ani wszystkie mowy Cycerona były dotąd wydrukowane. Rudolf Agrikola wydał roku 1518 w Krakowie u Wietora krótka mowę za królem Dejotarem, i w tymże roku wyszła tam druga krótka mowa za poetą Archiasem. Jan Baptysta Novosoliensis wydał mowę za M. Marcellem w Krakowie roku 1528 u Macieja Szarfenberga. Wydano tam potem następne mowy, za Milonem 1530, za prawem Maniliuszowem 1531, za królem Dejotarem 1531, przeciw Katylinie cztery mowy u Wietora 1532, za poetą Archiasem przez Albina z Koźmina, u Szarfenberga 1537, za P. Kwincyuszem, u wdowy Floriana Unglera 1546. Benedykt Herbest objaśnił mowę, którą miał Cycero po powrocie z wygnania do ludu, i wydał w Krakowie 1560. Napisał także żywot tego mówcy z własnych jego pism zebrany: M. Tullii Ciceronis vita e scriptis et verbis ejusdem descripta, Cracoviae, Math. Siebeneycher, 1561. Może to dziełko wpadło w ręce Anglika Middletona, i podało mu myśl napisania w połowie przeszłego wieku wybornego żywota Cycerona, także z własnych jego dzieł czerpanego. Andrzej Patricius (Nidecki) napisał wiele objaśnień do ułamkowych dzieł jego, jakiemi są kawałki mów zaginionych, listów, pism filozoficznych, poematów, a mianowicie tłumaczenie Aratusa, i wydał pod tytułem: Fragmentorum M. Tullii Ciceronis tomi IV. cum Patricii adnotationibus, Venetiae, apud Ziletum, 1560, dzieło, które od roku 1578 kilka razy za granicą przedrukowano. Są także Nideckiego noty do czterech mów Cycerona, za królem Dejotarem i Ligariuszem, za Rabiriuszem i Marcellem,