w dwóch dziełkach pod tytułem: Notae in duas M. T. Ciceronis orationes (pro Q. Ligario et pro rege Dejotaro), Cracoviae, Lazar, 1583, i Notae in duas M. T. Ciceronis orationes, pro C. Rabirio et pro M. Marcello, Cracoviae, Lazar, 1583. Wydali także komentarze do niektórych mów, Szymon Marycki, Marcin Ujazdowski, Jakób Górski i Adam Romer ze Stężycy, proboszcz ś. Mikołaja w Krakowie: In M. Tullii Ciceronis pro P. Quintio orationem annotationes, Cracoviae, Math. Scharf. 1547. In orationem Ciceronis, post reditum in senatu, commentarius, Cracoviae, St. Scharf. 1577. Annotationes in M. T. Ciceronis divinationem in C. Verrem, e Jacobi Gorscii praelectionibus et aliorum commentariis, Cracoviae, ex officina Matthiae Garvolini, 1575. M. T. Ciceronis orationes, pro lege Manilia, pro Sex. Roscio, Catilinariae quatuor, antequam iret in exilium, post reditum in senatu, nona Philippica, pro M. Marcello, Cracoviae, Nicol. Lobii, 1610. Jestto retoryczny rozbiór mów powyższych.
Z końcem szesnastego wieku zaprzestano u nas trudnić się objaśnianiem Cycerona, ale nie przestano różnych dzieł jego drukować. Jest ich kilka wydań w wieku siedmnastym, coraz stają się rzadsze w dwóch następnych. Dla użytku szkól Pijarskich wydano w Warszawie roku 1745 trzynaście, 1748 dwanaście, 1756 także dwanaście, 1806 trzynaście mów Cycerona. Dla użytku szkół Jezuickich wyszedł Commentarius in selectas M. T. Ciceronis Orationes, Vilnai, 1754, 5, 6.
Przy końcu szesnastego wieku przełożył dzieło Cycerona o powinnościach Stanisław Koszutski, xięgi o starości i o przyjaźni Bieniasz Budny, a na początku siedemnastego pismo o przyjaźni Andrzej Maczuski i wydał w Dobromilu, Szymon Żukowski po raz trzeci w Wilnie 1817 roku, i nakoniec Kon-
Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 1 Mowy.djvu/42
Ta strona została przepisana.
